PDR HAKKINDA HER ŞEY
Psikolojik danışma ve rehberlik alanına ilişkin bilgilerin rahatlıkla bulunabileceği bir site..
25 Mayıs 2012 Cuma
PARMAK EMME
Parmak emme,normal çocuklarda herhangi bir psiko-patolojik etken olmaksızın 3-4 yaşlarına kadar görülen bir olgudur.Bebeklerin çogu parmaklarını ya da diğer parmaklarını emerler.Zararsız bir davranış olan parmak emmeye hemen hemen bebeklerin tümünde rastlanmasının en önde gelen nedeni,yeni doğan bebeklerin parmak emmeyi daha anne rahminde öğrenmiş bulunmaları ve doğuştan sahip oldukları en güçlü reflekslerden birinin emme refleksi olmasıdır.Nitekim ender olarak yeni doğan bazı bebeklerin parmak ya da bileklerinde görülen kabarcıklar bunun bunun bir sonucu olmaktadır.
Çoğunlukla anne ve babaların huzursuzluğa ve telaşa düşüren parmak emme olayı,bazı durumlarda daha yogun ve sık bir biçimde görülür.Öyle ki,bu durumlarda bebeğin parmağı zamanla aşınmaktan hassaslaşmaya,rengide koyulaşmaya başlar.Yine bazı çocukların parmak yerine bileklerini emmeleri de gözlemlerle saptanmıştır.
Bebeklerin parmak emmeyi zamanla genelleştirdikleri,oyuncak bebeklerini,battaniyelerinin uçlarını ya da çeşitli eşyayı emmeye başladıkları dikkatimizi çeker.Annelerin büyük bir çoğunluğu parmak emmenin açlıktan kaynaklandığını düşünürler.Oysa bu emme %50'den % 87'lere varan yüksek bir oranda beslenmeye bağlı olmayan yaygın bir davranış niteliğinde görülür.
1 yaş çocuklarının hemen hemen yarısı parmaklarını emerler. 9.aydan itibaren uykuyla parmak emme arasında yakın bir ilişkinin olduğu,uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına götürdüğü görülür. "Rituel"adı verilen bu alışkanlık aylarca sürer.Çocuğu parmak emmeden vazgeçirmek üzere yapılan çabalar,3 yaşına kadar çocuk tarafından dirençle karşılanır.Bazı bebekler yeni dişlerinin çıkması,bazıları da zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emerler.Genellikle 18. ay dolaylarında sıklaşan parmak emmenin zararının olmadığını,ancak süregelmesi halinde dişlerde deformasyona neden olabileceğini kanıtlamıştır.parmak emmedeki sıklık oranı çocuk okula başladığı sırada hızla azalır. % 2 oranında 6-12 yaşlarında kazanılmış bir alışkanlık olarak süregelir. Alt ıslatmayla benzerliği nedeniyle parmak emme de yaşla azalır. Bu konuda da yine özellikle ilk çocukluk döneminde tedaviden kaçınılmalıdır. Okul öncesi dönemindeki parmak emme ya da alt ıslatma durumunda gereksiz telaş yerine, olayın temelinde anne babanın da etkisi bulunduğu düşünülerek uzmanlarca sabırlı ve sürekli bazı eğitimsel önlemler uygulanmalıdır.
TIRNAK YEME
Tırnak yeme alışkanlığı çocukların yüzde 33'ünde 3-4 yaşından sonra görülmeye başlanır. Bu oran erken ergenlik çağına kadar devam eder. Tırnaklarını yiyen çocukların neredeyse yarısı bu alışkanlıklarını ergenlik çağına kadar sürdürür.
Tırnak yeme alışkanlığı olan çocukların ailelerinin çoğunda tırnak yiyenlere rastlanır. Bu nedenle çocuklarda tırnak yemenin büyükleri taklit etme suretiyle öğrenildiği düşünülür.
Kendine güvensizlik belirtisi
Tırnak yeme alışkanlığı kendine güvensizlik belirtisi olarak görülür. Çocuklarda tırnak yemenin başlıca sebepleri arasında aile içinde aşırı baskı ve otoriter bir eğitim olması, çocuğun sürekli azarlanarak eleştirilmesi ve kıskançlık var.
Bunun yanı sıra yeterli ilgi ve sevgi görememe, genel sıkıntı ve gerginlikler de tırnak yeme davranışının nedenleri arasında.
Tırnak yeme davranışı çocuğun yaşamında hangi dönemde çıkmış olursa olsun kesinlikle bir uyum ve davranış bozukluğu olarak kabul ediliyor. Bu nedenle uzmanlar bu davranışın temelindeki nedenleri ortadan kaldırmadan tırnak yeme davranışının önüne geçilemeyeceğini ifade ediyor.
Uzmanlar, tırnak yeme davranışını incelediğinde daha çok belirli bir grup sebepten kaynaklandığını gözlemlemiş.
Tırnak yemenin nedenleri
Ailesine karşı herhangi bir konuda öfke ya da kıskançlık duyan çocuklar tırnaklarını yemeye başlayabilir.
Okul sorunları
Tırnak yeme alışkanlığının oluşmasında çocuğun okul içinde güvensizlik ve sevgisizlik yaşaması da olabilir. Kendini arkadaşlarına ya da öğretmenlerine doğru ifade edemeyen çocuk bu sebeple kaygı duyabilir.
Aile içinde yaşanan huzursuzluklar, anne-babanın çok sık kavga etmesi, boşanma, ayrılık da çocukta tırnak yeme davranışını oluşturabilir.
Tırnak yeme alışkanlığı olan çocukların ailelerinin çoğunda tırnak yiyenlere rastlanır. Bu nedenle çocuklarda tırnak yemenin büyükleri taklit etme suretiyle öğrenildiği düşünülür.
Kendine güvensizlik belirtisi
Tırnak yeme alışkanlığı kendine güvensizlik belirtisi olarak görülür. Çocuklarda tırnak yemenin başlıca sebepleri arasında aile içinde aşırı baskı ve otoriter bir eğitim olması, çocuğun sürekli azarlanarak eleştirilmesi ve kıskançlık var.
Bunun yanı sıra yeterli ilgi ve sevgi görememe, genel sıkıntı ve gerginlikler de tırnak yeme davranışının nedenleri arasında.
Tırnak yeme davranışı çocuğun yaşamında hangi dönemde çıkmış olursa olsun kesinlikle bir uyum ve davranış bozukluğu olarak kabul ediliyor. Bu nedenle uzmanlar bu davranışın temelindeki nedenleri ortadan kaldırmadan tırnak yeme davranışının önüne geçilemeyeceğini ifade ediyor.
Uzmanlar, tırnak yeme davranışını incelediğinde daha çok belirli bir grup sebepten kaynaklandığını gözlemlemiş.
Tırnak yemenin nedenleri
- Üzüntü ve sıkıntı
- Gerilim ve kaygı
- Öfke ve saldırganlık hissi
- Korku
- Kendini değersiz hissetme
- Güvensizlik
- Aile içi iletişim sorunları
Ailesine karşı herhangi bir konuda öfke ya da kıskançlık duyan çocuklar tırnaklarını yemeye başlayabilir.
Okul sorunları
Tırnak yeme alışkanlığının oluşmasında çocuğun okul içinde güvensizlik ve sevgisizlik yaşaması da olabilir. Kendini arkadaşlarına ya da öğretmenlerine doğru ifade edemeyen çocuk bu sebeple kaygı duyabilir.
Aile içinde yaşanan huzursuzluklar, anne-babanın çok sık kavga etmesi, boşanma, ayrılık da çocukta tırnak yeme davranışını oluşturabilir.
DAVRANIŞ BOZUKLUKLARI ÇEŞİTLERİ
DAVRANIŞ BOZUKLUKLARI ÇEŞİTLERİ
Saldırganlık küçük çocuklarda normal bir tepki biçimidirÇocuğun güvenlik,mutluluk yada başka bir gereksiniminin Şekil değiştirerek başka bir biçimde ortaya çıkmasıdırSaldırganlığı kişisel bir yaralanmanın bir başka Şekilde sonuçlanması olarak tanımlayabilirizBu yaralanma sonucunda çocuğun akranlarına vurması, ısırması, eşyaları fırlatması,tekmelemesi, tükürmesi ve zarar vermeyi amaçlayan tehditler Şeklinde sözel saldırılarda bulunmasıdır
Sürekli ve aşırı biçimde saldırgan olan çocuk sinirli, anlaşılmaz, eyleme hazır ve aşırı geçimsizdirılişkileri gergin ve sürtüşmelidir Hemen parlar ve kavgaya hazırdır Durmadan kuralları çiğner ve ceza görür Bu çocuklar cezadan etkilenmez yada kısa süreli etkilenmiş gibi görünürler Olağan anlaşmazlıkları bile bilek gücüyle çözmeye çalışırlarTepkileri ölçüsüz ve durumla orantısızdır Öfkesini yenemez ve hep kendini haklı çıkarmaya çalışır Bu çocuklar evde okulda sürekli sorun yaratırlar ve yetişkinlerle sürekli çatışma içindedirler Genellikle erkek çocuklar daha saldırgandırlar
Çocuğun yetişkinlerden katı ceza, anlayışsızlık ve yetersiz sevgi görmesi
Ana-baba tutumlarının olumsuzluğu, çocukla aralarındaki iletişimin iyi olmaması
Saldırgan davranışlar kesinlikle dayakla cezalandırılmamalıdırAna-babanın ligisi sevgisi azaldığında ve fiziksel cezalar uzun süre devam ettiğinde, çocukta saldırgan, asi, sorumsuz davranışlar gelişir Saldırgan davranışlar ortaya çıktığında, yetişkinler sakin davranmalı, anormal duygusal tepkiler yerine ben dilini kullanmalıdır(Böyle davrandığın için üzüldüm) Dayak saldırgan davranışın hemen bitiminde uygulandığı zaman, onun hemen kesilmesini sağlayabilir ancak,çocukta düşmanca duygular geliştirir
Çocuk gergin ve sinirliyken onunla tartışmamalı, sakinleşmesini beklemeli ve daha sonra davranışı ile ilgili konuşulmalıdır
Çocuğa sosyal olgunluğuna uygun çeşitli sorumluluklar verilmeli, başarabileceği kadarıyla bir çok Şeyleri başlatıp, bitirmesi sağlanmalıdır Çocuk başarma duygusunu yaşamalıdır
Çocuğa bu davranışın dezavantajları gösterilmelidirSaldırgan davranışları ile isteklerini elde edemeyeceğini, istediği Şeyleri kaybettiğini görmeli ve yaşamalıdır
Olumlu davranışı pekiştirme: Ana-baba ve diğer yetişkinler çocuğun olumlu davranışını görüp, olumsuz davranışı görmemezlikten gelmelidirÇocuk bu davranışı yapmadığında sözel olarak ödüllendirilmelidir Ör:10dk Kavga etmeden ve bağırmadan oynadığında bu sözel olarak ödüllendirme
Çocuğun dışarıda oynamasına izin verme, bu çocuğun gerilimini azaltır ve enerjisini boşaltma imkanı sağlar
Saldırgan davranış diğer çocukların güvenliğini ciddi bir Şekilde tehdit etmedikçe bu davranışın üstünde durmamak gerekir
Kendi kendine konuşma:Çocuk oldukça dürtüsel davranıyorsa ve onun bu yönünü kontrol etmede güçlük yaşanıyorsa;çocuğa başkalarına vuracağı zaman, kendi kendini engelleyici cümleler söylemesi öğretilebilirÖr:10'na kadar say ve ona vurma gibi
Çocuk saldırgan modellerle karşı karşıya getirilmemelidirTVdeki Şiddet içeren programları seyretmesi engellenmelidirEğer kesinlikle engel olunamıyorsa, ana-baba çocukla birlikte seyrederek Şiddetin sonuçlarını tartışabilirlerAyrıca bu Şiddet filmlerinin gerçek yaşamın modeli değil, kurmaca olduğu çocuğa anlatılabilir
Kızgınlıktan kurtulmak için alternatifler bulunabilir Yumruklanabilen kil, çakılabilen çiviler,resim çizme, boyama çocuğun kızgınlık duygularını kontrol altına almayı sağlayabilir Ayrıca futbol,basketbol gibi sporlar kabul gören çıkış yollarıdır
Her yaş ve dönemde çocuğun temel ihtiyaçları zamanında yerine getirilmelidir
Bu çocukların özellikle baba ile daha çok birlikte olması sağlanmalıdır
Anne-babalar bu çocuklarla iletişim kurarken ben dilini kullanmalıdırÖr:Böyle kavga ettiğin zaman rahatsız oluyorum, üzülüyorum gibikişiler duygu, düşünce ve ihtiyaçlarını davranış anında dile getirmelidir
SALDIRGANLIĞIN NEDENLERİ
3-Babanın uzun süreli yokluğunda, annenin sürekli çocuğun etrafında olmasıyla ortaya çıkan feministik ortam
4-TV Ve kitle iletişimim araçlarının olumsuz etkisi(Kurtlar Vadisi örneği ver)
6-Çocuğun ana-babasından dayak yemesi
SALDIRGAN DAVRANIŞLARI NASIL ÖNLEYE BILIRIZ?
1-herşeyden önce ana-baba çocuğa saldırganlık modeli olmamalıdır(Evde dayak yiyen bir çocuk varsa kardeşini dövüyor Kardeşi yoksa okulda en ufak bir sorunda arkadaşına vuruyor Yada hayvanlara eziyet ediyor)Çünkü dayak herkes için olumsuz duygular yaratır
2-Çok fazla saldırgan davranışlara tolerans gösterilmemelidirÇocuğun istekleri bu tip davranışlar yapınca yerine getiriliyorsa, çocuk isteklerini yaptırmada araç olarak görmeye başlar Bu yolla istekleri yerine getirilmemelidirSaldırgan davranışlar ödüllendirilmemeli ve onun bu davranışının istenmeyen bir davranış olduğu hemen gösterilmelidir
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)