25 Mayıs 2012 Cuma

PARMAK EMME

Parmak emme,normal çocuklarda herhangi bir psiko-patolojik etken olmaksızın 3-4 yaşlarına kadar görülen bir olgudur.Bebeklerin çogu parmaklarını ya da diğer parmaklarını emerler.Zararsız bir davranış olan parmak emmeye hemen hemen bebeklerin tümünde rastlanmasının en önde gelen nedeni,yeni doğan bebeklerin parmak emmeyi daha anne rahminde öğrenmiş bulunmaları ve doğuştan sahip oldukları en güçlü reflekslerden birinin emme refleksi olmasıdır.Nitekim ender olarak yeni doğan bazı bebeklerin parmak ya da bileklerinde görülen kabarcıklar bunun bunun bir sonucu olmaktadır.

Çoğunlukla anne ve babaların huzursuzluğa ve telaşa düşüren parmak emme olayı,bazı durumlarda daha yogun ve sık bir biçimde görülür.Öyle ki,bu durumlarda bebeğin parmağı zamanla aşınmaktan hassaslaşmaya,rengide koyulaşmaya başlar.Yine bazı çocukların parmak yerine bileklerini emmeleri de gözlemlerle saptanmıştır.

Bebeklerin parmak emmeyi zamanla genelleştirdikleri,oyuncak bebeklerini,battaniyelerinin uçlarını ya da çeşitli eşyayı emmeye başladıkları dikkatimizi çeker.Annelerin büyük bir çoğunluğu parmak emmenin açlıktan kaynaklandığını düşünürler.Oysa bu emme %50'den % 87'lere varan yüksek bir oranda beslenmeye bağlı olmayan yaygın bir davranış niteliğinde görülür.

 1 yaş çocuklarının hemen hemen yarısı parmaklarını emerler. 9.aydan itibaren uykuyla parmak emme arasında yakın bir ilişkinin olduğu,uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına götürdüğü görülür. "Rituel"adı verilen bu alışkanlık aylarca sürer.Çocuğu parmak emmeden vazgeçirmek üzere yapılan çabalar,3 yaşına kadar çocuk tarafından dirençle karşılanır.Bazı bebekler yeni dişlerinin çıkması,bazıları da zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emerler.Genellikle 18. ay dolaylarında sıklaşan parmak emmenin zararının olmadığını,ancak süregelmesi halinde dişlerde deformasyona neden olabileceğini kanıtlamıştır.parmak emmedeki sıklık oranı çocuk okula başladığı sırada hızla azalır. % 2 oranında 6-12 yaşlarında kazanılmış bir alışkanlık olarak süregelir.        Alt ıslatmayla benzerliği nedeniyle parmak emme de yaşla azalır. Bu konuda da yine özellikle ilk çocukluk döneminde tedaviden kaçınılmalıdır. Okul öncesi dönemindeki parmak emme ya da alt ıslatma durumunda gereksiz telaş yerine, olayın temelinde anne babanın da etkisi bulunduğu düşünülerek uzmanlarca sabırlı ve sürekli bazı eğitimsel önlemler uygulanmalıdır. 

                            
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder